Column: 16 jaar pappa

Met het voor de zestiende keer verjaren van onze oudste dochter afgelopen donderdag ben ik nu min of meer toegetreden tot de categorie ‘volwassen pappa’, wat natuurlijk een volkomen arbitraire grens is maar wel aanleiding geeft tot terugblikken.

Wat is er eigenlijk veranderd in die 16 jaar, behalve het meisje dat op vrijdag 30 oktober als een kwetsbaar geel poppetje een paar uur tussen haar ouders in bed mocht liggen alvorens het bijna een week lang onder de hoogtezon werd gelegd in het Holy-ziekenhuis en nu de dame is die zelfstandig haar drukke weekschema vol sport, school en vriendinnen weet in te plannen?

Okee, dat ziekenhuis in Vlaardingen is (gelukkig) met de grond gelijk gemaakt net als het hele Burg. Dommisseplein waar de geboorte plaatsvond, maar wat hield ons in die tijd bezig?
Mijn eerste referentie zijn altijd sportdata. Het jaar 1998 is wat dat betreft een dankbare met de succesvolle Olympische Winterspelen in Nagano (vijf gouden schaatsmedailles van Ids, Marianne en Gianni), het bereiken van de halve finale van het WK voetbal in Frankrijk en de commotie rondom de dopingtour, gewonnen door het (ep)olifantje Pantani. Wat het effect was van die heksenjacht op stimulerende middelen bleek de zeven erop volgende dopingvette jaren toen ene Lance Armstrong het peloton zijn kunstmatige wil oplegde.

Andere zaken die toen speelden in de wereld waren de Lewinsky-affaire (‘Í did not have sexual relations with that woman’), de oorlog in het al dan niet onder Servië vallende Kosovo en de slachting tussen Hutu’s en Tutsi’s in Rwanda.

Het is gauw in te zien dat bovenstaande nieuwsfeiten niet typisch zijn voor einde vorige eeuw. Zo werden begin dit jaar een record aantal medailles behaald in Sotsji, haalde Nederland opnieuw de halve finale in Brazilië, blijft doping de wielersport achtervolgen, heeft Bill Clinton hitsige opvolgers gekregen in Jack de Vries en IMF-topman DSK en is het nu oorlog in Oekraïne en Syrië en omstreken. Toch vallen er wel degelijk grote verschillen in onze manier van leven van toen en nu te distilleren. Zo weet me ik me nog te herinneren dat ik me in Londen  in september 1997 wandelend langs de bloemenzee voor Lady Diana gestoord had aan de vele Engelsen met een mobiele telefoon aan hun oor gekluisterd, ogenschijnlijk zonder enige interesse voor hun directe omgeving. Dat ‘asociale’ gedrag zag je toen nog niet in Nederland…

En wat te denken van de ontwikkelingen op Internet. Microsoft vocht nog een browseroorlog uit met Netscape, dat lang succesvol was met haar Navigator totdat het werd weggevaagd door Internet Explorer 4.0 in combinatie met Windows 98. Ook pas in 1998 kwam de zoekmachine Google op de markt. Probeer nu nog maar eens aan kinderen uit te leggen hoe je vroeger dan aan informatie moest komen voor bijvoorbeeld je spreekbeurt.

‘Encyclopedie, bibliotheek? Dat meen je niet!’

Sterker nog, zelfs het email-verkeer stond destijds nog in de kinderschoenen en begon de geschreven brieven langzaam te vervangen. Toen ik woensdag aan de bijna 16-jarige vroeg of ze het mailadres van haar tante voor me had om een uitnodiging voor haar verjaardag te versturen gaf ze 16 jaar ontwikkeling in 1 zin weer:
‘Mailadres? We leven in 2014 hoor pap!’.

01/11/2014