Vijftig jaar. Het blijkt een beladen leeftijd te zijn. Het is als met oud worden, iedereen wil oud worden maar niemand wil het zijn. Ik denk wel eens dat ze deze zegswijze ooit hebben bedacht voor iemand die vijftig werd.

Nu geef ik het je te doen hoor, heb je als nog-net-veertiger al moeite met het behalen van je vijftigste verjaardag, gaat je familie (of vrienden) ook nog eens zout in de wonden strooien door een zelf gemaakt Sara of Abraham in je tuin/op je balkon/voor je deur te plaatsen. Leuk is anders.

Ik ken mensen die op dreiging van een scheiding er dan toch maar voor hebben gekozen die pop niet te plaatsen.

Wat is dat trouwens met die pop? Hoe lang bestaat dat al en waar slaat het eigenlijk op? Ik heb het even voor je opgezocht. In de Van Dale van 1898 kwam de zegswijze voor het eerst voor, in die editie staat: “Gezegd van iemand die reeds 50 jaar oud is en nog ongetrouwd”. In de drukken erna staat: “Hij is al vijftig jaar oud”.  Blijkens een stuk in Onzetaal.nl stamt de zegswijze uit de Bijbel Johannes 8: 56-58. De zegswijze: Zij heeft Sara gezien komt pas vanaf 2005 voor in de Grote Van Dale. Een mooi voorbeeld van emancipatie (beter laat dan nooit).

In navolging van de pop met 50 jaar zie je tegenwoordig ook steeds meer levensgrote ooievaars bij huizen waar een baby is geboren maar daar een ander keer meer over.

Terug naar de leeftijd van 50 en naar degene die de vijftig halen of die al behaald hebben. Wat mij opvalt is dat in mijn omgeving het aantal veertigers met ‘kwaaltjes’ toeneemt en dat je de vijftigers in mijn omgeving vrijwel nooit hoort klagen over allerlei ongemakken.

Zou dat komen omdat ze, eenmaal vijftig, zich hebben neergelegd bij de onvermijdelijkheid van het leven en staan veertigers nog steeds meer onder stress (werk, ambitie, kinderen)?

Ik weet het niet. Opvallend is het wel. Vijftigers zijn de dertigers van vroeger wordt wel eens gezegd. Zouden veertigers van nu dan de zestigers van vroeger zijn?
Hoe het ook zit, ik voel me uitstekend! Maar ja, ik ben dan ook 51.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

2 Reacties

  1. 21 november 2014 at 18:44

    Ach leeftijd is slechts een getal… 😉

  2. 21 november 2014 at 09:57

    Bij zestig werd ik grijs,
    met zeventig (eigen)wijs.